Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού

Εγκρίθηκε και άνοιξε προς υπογραφή, επικύρωση και προσχώρηση με το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης 44/25 της 20ης Νοεμβρίου 1989 έναρξη ισχύος 2 Σεπτεμβρίου 1990, σύμφωνα με το άρθρο 49

Προοίμιο

Τα Κράτη Μέρη της παρούσας Σύμβασης,

θεωρώντας ότι, σύμφωνα με τις αρχές που διακηρύσσονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η αναγνώριση της εγγενούς αξιοπρέπειας και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων όλων των μελών της ανθρώπινης οικογένειας αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, δικαιοσύνη και ειρήνη στον κόσμο,

Έχοντας κατά νου ότι οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών, στον Χάρτη, επιβεβαίωσαν την πίστη τους στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και στην αξιοπρέπεια και την αξία του ανθρώπου και αποφάσισαν να προωθήσουν την κοινωνική πρόοδο και καλύτερα πρότυπα ζωής σε μεγαλύτερη ελευθερία,

Αναγνωρίζοντας ότι τα Ηνωμένα Έθνη, στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στα Διεθνή Συμβόλαια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, έχουν διακηρύξει και συμφωνήσει ότι ο καθένας έχει δικαίωμα σε όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που αναφέρονται σε αυτήν, χωρίς καμία διάκριση, όπως η φυλή, χρώμα, φύλο, γλώσσα, θρησκεία, πολιτική ή άλλη άποψη, εθνική ή κοινωνική καταγωγή, περιουσία, γέννηση ή άλλη κατάσταση,

Υπενθυμίζοντας ότι, στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν διακηρύξει ότι η παιδική ηλικία δικαιούται ειδική φροντίδα και βοήθεια, πεπεισμένοι ότι η οικογένεια, ως η θεμελιώδης ομάδα της κοινωνίας και το φυσικό περιβάλλον για την ανάπτυξη και την ευημερία όλων των μελών της και ιδιαίτερα των παιδιών, πρέπει να τυγχάνει της απαραίτητης προστασίας και βοήθειας ώστε να μπορεί να αναλάβει πλήρως τις ευθύνες της εντός της κοινότητας,

Αναγνωρίζοντας ότι το παιδί, για την πλήρη και αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητάς του, θα πρέπει να μεγαλώνει σε ένα οικογενειακό περιβάλλον, σε μια ατμόσφαιρα ευτυχίας, αγάπης και κατανόησης,

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το παιδί πρέπει να είναι πλήρως προετοιμασμένο να ζήσει μια ατομική ζωή στην κοινωνία και να μεγαλώσει στο πνεύμα των ιδανικών που διακηρύσσονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και ειδικότερα στο πνεύμα της ειρήνης, της αξιοπρέπειας, της ανεκτικότητας, της ελευθερίας, της ισότητας και αλληλεγγύη,

Έχοντας υπόψη ότι η ανάγκη να επεκταθεί ιδιαίτερη φροντίδα στο παιδί έχει δηλωθεί στη Διακήρυξη της Γενεύης για τα Δικαιώματα του Παιδιού του 1924 και στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού που εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση στις 20 Νοεμβρίου 1959 και αναγνωρίστηκε στο την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ιδίως στα άρθρα 23 και 24), στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα (ιδίως στο άρθρο 10) και στα καταστατικά και τα σχετικά όργανα εξειδικευμένων φορέων και διεθνών οργανισμών που ασχολούνται με την ευημερία των παιδιών,

Έχοντας υπόψη ότι, όπως αναφέρεται στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού, «το παιδί, λόγω της σωματικής και ψυχικής του ανωριμότητας, χρειάζεται ειδικές εγγυήσεις και φροντίδα, συμπεριλαμβανομένης της κατάλληλης νομικής προστασίας, πριν και μετά τη γέννηση»,

Υπενθυμίζοντας τις διατάξεις της Διακήρυξης για τις Κοινωνικές και Νομικές Αρχές που σχετίζονται με την Προστασία και την Ευημερία των Παιδιών, με Ειδική Αναφορά στην Τοποθεσία και Υιοθεσία σε Εθνικό και Διεθνές επίπεδο· τους τυποποιημένους ελάχιστους κανόνες των Ηνωμένων Εθνών για την απονομή της δικαιοσύνης ανηλίκων (Κανόνες του Πεκίνου)· και τη Διακήρυξη για την Προστασία των Γυναικών και των Παιδιών σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και ένοπλες συγκρούσεις, αναγνωρίζοντας ότι, σε όλες τις χώρες του κόσμου, υπάρχουν παιδιά που ζουν σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες και ότι τέτοια παιδιά χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή,

Λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τη σημασία των παραδόσεων και των πολιτιστικών αξιών κάθε λαού για την προστασία και την αρμονική ανάπτυξη του παιδιού, Αναγνωρίζοντας τη σημασία της διεθνούς συνεργασίας για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών σε κάθε χώρα, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες ,

Συμφώνησαν ως εξής:

ΜΕΡΟΣ Ι

Άρθρο 1

Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, ως παιδί νοείται κάθε άνθρωπος ηλικίας κάτω των δεκαοκτώ ετών, εκτός εάν σύμφωνα με το εφαρμοστέο δίκαιο για το παιδί, η ενηλικίωση έχει επιτευχθεί νωρίτερα.

Άρθρο 2

  1. Τα Κράτη Μέρη σέβονται και διασφαλίζουν τα δικαιώματα που ορίζονται στην παρούσα Σύμβαση σε κάθε παιδί εντός της δικαιοδοσίας τους χωρίς διακρίσεις οποιουδήποτε είδους, ανεξάρτητα από τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία του παιδιού ή του γονέα του ή του νόμιμου κηδεμόνα του, πολιτική ή άλλη άποψη, εθνική, εθνική ή κοινωνική καταγωγή, περιουσία, αναπηρία, γέννηση ή άλλη κατάσταση.
  2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι το παιδί προστατεύεται από κάθε μορφή διάκρισης ή τιμωρίας με βάση το καθεστώς, τις δραστηριότητες, τις εκφρασμένες απόψεις ή τις πεποιθήσεις των γονέων, των νόμιμων κηδεμόνων ή των μελών της οικογένειας του παιδιού.

Άρθρο 3

  1. Σε όλες τις ενέργειες που αφορούν παιδιά, είτε αναλαμβάνονται από δημόσια είτε από ιδιωτικά ιδρύματα κοινωνικής πρόνοιας, δικαστήρια, διοικητικές αρχές ή νομοθετικά όργανα, πρωταρχικό μέλημα αποτελεί το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.
  2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν να εξασφαλίσουν στο παιδί την απαραίτητη προστασία και φροντίδα για την ευημερία του, λαμβάνοντας υπόψη τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των γονέων του, των νόμιμων κηδεμόνων του ή άλλων ατόμων που είναι νομικά υπεύθυνα γι’ αυτό, και, για το σκοπό αυτό, λαμβάνει όλα τα κατάλληλα νομοθετικά και διοικητικά μέτρα.
  3. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη διασφαλίζουν ότι τα ιδρύματα, οι υπηρεσίες και οι εγκαταστάσεις που είναι υπεύθυνες για τη φροντίδα ή την προστασία των παιδιών συμμορφώνονται με τα πρότυπα που έχουν θεσπιστεί από τις αρμόδιες αρχές, ιδίως στους τομείς της ασφάλειας, της υγείας, στον αριθμό και την καταλληλότητα του προσωπικού τους, όπως καθώς και αρμόδια εποπτεία.

Άρθρο 4

Τα Κράτη Μέρη αναλαμβάνουν όλα τα κατάλληλα νομοθετικά, διοικητικά και άλλα μέτρα για την εφαρμογή των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στην παρούσα Σύμβαση. Όσον αφορά τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, τα Κράτη Μέρη αναλαμβάνουν τέτοια μέτρα στο μέγιστο βαθμό των διαθέσιμων πόρων τους και, όπου χρειάζεται, στο πλαίσιο της διεθνούς συνεργασίας.

Άρθρο 5

Τα Κράτη Μέρη σέβονται τις ευθύνες, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των γονέων ή, κατά περίπτωση, των μελών της ευρύτερης οικογένειας ή της κοινότητας, όπως προβλέπεται από τα τοπικά έθιμα, τους νόμιμους κηδεμόνες ή άλλα πρόσωπα νομικά υπεύθυνα για το παιδί, να παρέχουν, κατά τρόπο συνεπή με τις εξελισσόμενες ικανότητες του παιδιού, την κατάλληλη κατεύθυνση και καθοδήγηση κατά την άσκηση από το παιδί των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται στην παρούσα Σύμβαση.

Άρθρο 6

  1. Τα Κράτη Μέρη αναγνωρίζουν ότι κάθε παιδί έχει το εγγενές δικαίωμα στη ζωή.
  2. Τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν στο μέγιστο δυνατό βαθμό την επιβίωση και την ανάπτυξη του παιδιού.

Άρθρο 7

  1. Το παιδί εγγράφεται αμέσως μετά τη γέννησή του και έχει δικαίωμα από τη γέννησή του σε όνομα, δικαίωμα απόκτησης ιθαγένειας και. στο μέτρο του δυνατού, το δικαίωμα να γνωρίζει και να τον φροντίζουν οι γονείς του/της.
  2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη διασφαλίζουν την εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο και τις υποχρεώσεις τους βάσει των σχετικών διεθνών πράξεων στον τομέα αυτό, ιδίως όταν διαφορετικά το παιδί θα ήταν ανιθαγενές.

Άρθρο 8

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν να σέβονται το δικαίωμα του παιδιού να διατηρεί την ταυτότητά του, συμπεριλαμβανομένης της ιθαγένειας, του ονόματος και των οικογενειακών σχέσεων, όπως αναγνωρίζονται από το νόμο χωρίς παράνομη παρέμβαση.
  2. Όταν ένα παιδί στερείται παράνομα ορισμένα ή όλα τα στοιχεία της ταυτότητάς του, τα Κράτη Μέρη παρέχουν την κατάλληλη βοήθεια και προστασία, με σκοπό την ταχεία αποκατάσταση της ταυτότητάς του.

Άρθρο 9

  1. Τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν ότι ένα παιδί δεν θα χωρίζεται από τους γονείς του παρά τη θέλησή τους, εκτός εάν οι αρμόδιες αρχές που υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο αποφασίσουν, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και διαδικασίες, ότι αυτός ο χωρισμός είναι απαραίτητος για το βέλτιστο συμφέρον της το παιδί. Αυτός ο προσδιορισμός μπορεί να είναι απαραίτητος σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, όπως σε περίπτωση κακοποίησης ή παραμέλησης του παιδιού από τους γονείς ή σε περίπτωση όπου οι γονείς ζουν χωριστά και πρέπει να ληφθεί απόφαση ως προς τον τόπο διαμονής του παιδιού.
  2. Σε κάθε διαδικασία σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, δίνεται η δυνατότητα σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να συμμετάσχουν στη διαδικασία και να γνωστοποιήσουν τις απόψεις τους.
  3. Τα Κράτη Μέρη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού που είναι χωρισμένο από τον έναν ή και τους δύο γονείς να διατηρεί προσωπικές σχέσεις και άμεση επαφή και με τους δύο γονείς σε τακτική βάση, εκτός εάν αυτό αντίκειται στο βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.
  4. Όταν αυτός ο διαχωρισμός προκύπτει από οποιαδήποτε ενέργεια που ξεκίνησε από Κράτος Μέρος, όπως η κράτηση, η φυλάκιση, η εξορία, η απέλαση ή ο θάνατος (συμπεριλαμβανομένου του θανάτου που προέρχεται από οποιαδήποτε αιτία ενώ το άτομο βρίσκεται υπό την επιμέλεια του Κράτους) ενός ή και των δύο γονέων ή του παιδιού, αυτό το Κράτος Μέρος θα παρέχει, κατόπιν αιτήματος, στους γονείς, στο παιδί ή, εάν χρειάζεται, σε άλλο μέλος της οικογένειας τις βασικές πληροφορίες σχετικά με το πού βρίσκεται το απόν μέλος της οικογένειας, εκτός εάν προβλέπεται οι πληροφορίες θα ήταν επιζήμιες για την ευημερία του παιδιού. Τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν περαιτέρω ότι η υποβολή τέτοιου αιτήματος από μόνη της δεν συνεπάγεται δυσμενείς συνέπειες για το ή τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.

Άρθρο 10

  1. Σύμφωνα με την υποχρέωση των Κρατών Μερών σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 1, οι αιτήσεις ενός παιδιού ή των γονέων του να εισέλθουν ή να εγκαταλείψουν ένα Κράτος Μέρος με σκοπό την οικογενειακή επανένωση αντιμετωπίζονται από τα Κράτη Μέρη θετικά, με ανθρώπινο και γρήγορο τρόπο. Τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν περαιτέρω ότι η υποβολή τέτοιου αιτήματος δεν θα έχει δυσμενείς συνέπειες για τους αιτούντες και για τα μέλη της οικογένειάς τους.
  2. Ένα παιδί του οποίου οι γονείς διαμένουν σε διαφορετικά κράτη έχει το δικαίωμα να διατηρεί σε τακτική βάση, εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις, προσωπικές σχέσεις και άμεσες επαφές και με τους δύο γονείς. Για το σκοπό αυτό και σύμφωνα με την υποχρέωση των Κρατών Μερών σύμφωνα με το άρθρο 9, παράγραφος 1, τα Κράτη Μέρη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού και των γονέων του/της να εγκαταλείψουν οποιαδήποτε χώρα, συμπεριλαμβανομένης της δικής τους, και να εισέλθουν στη χώρα τους. Το δικαίωμα εγκατάλειψης οποιασδήποτε χώρας υπόκειται μόνο σε περιορισμούς που ορίζονται από το νόμο και είναι απαραίτητοι για την προστασία της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης (δημόσιας τάξης), της δημόσιας υγείας ή των ηθών ή των δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων και συνάδουν με τα άλλα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στην παρούσα Σύμβαση.

Άρθρο 11

  1. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν μέτρα για την καταπολέμηση της παράνομης μεταφοράς και μη επιστροφής παιδιών στο εξωτερικό.
  2. Για το σκοπό αυτό, τα Κράτη Μέρη προωθούν τη σύναψη διμερών ή πολυμερών συμφωνιών ή την προσχώρηση σε υφιστάμενες συμφωνίες.

Άρθρο 12

  1. Τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν στο παιδί που είναι σε θέση να διαμορφώσει τις δικές του απόψεις το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα αυτές τις απόψεις για όλα τα θέματα που αφορούν το παιδί, ενώ στις απόψεις του παιδιού δίνεται η δέουσα σημασία ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητα του το παιδί.
  2. Για το σκοπό αυτό, παρέχεται στο παιδί ιδίως η ευκαιρία να ακουσθεί σε κάθε δικαστική και διοικητική διαδικασία που αφορά το παιδί, είτε άμεσα είτε μέσω αντιπροσώπου ή κατάλληλου οργάνου, κατά τρόπο σύμφωνο με τους δικονομικούς κανόνες των εθνικών νόμος.

Άρθρο 13

  1. Το παιδί έχει δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Αυτό το δικαίωμα περιλαμβάνει την ελευθερία αναζήτησης, λήψης και μετάδοσης πληροφοριών και ιδεών κάθε είδους, ανεξαρτήτως συνόρων, είτε προφορικά, γραπτά ή έντυπα, με τη μορφή τέχνης ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο της επιλογής του παιδιού.
  2. Η άσκηση αυτού του δικαιώματος μπορεί να υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς, αλλά αυτοί θα είναι μόνο αυτοί που προβλέπονται από το νόμο και είναι απαραίτητοι:

(α) Για το σεβασμό των δικαιωμάτων ή της φήμης των άλλων· ή

(β) Για την προστασία της εθνικής ασφάλειας ή της δημόσιας τάξης (ordre public), ή της δημόσιας υγείας ή των ηθών.

Άρθρο 14

  1. Τα Κράτη Μέρη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.
  2. Τα Κράτη Μέρη σέβονται τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των γονέων και, κατά περίπτωση, των νόμιμων κηδεμόνων, να παρέχουν καθοδήγηση στο παιδί κατά την άσκηση του δικαιώματός του κατά τρόπο που να συνάδει με τις εξελισσόμενες ικανότητες του παιδιού.
  3. Η ελευθερία εκδήλωσης της θρησκείας ή των πεποιθήσεών του μπορεί να υπόκειται μόνο σε περιορισμούς που ορίζονται από το νόμο και είναι απαραίτητοι για την προστασία της δημόσιας ασφάλειας, της τάξης, της υγείας ή των ηθών ή των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων.

Άρθρο 15

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν τα δικαιώματα του παιδιού στην ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και στην ελευθερία του ειρηνικού συνέρχεσθαι.
  2. Δεν επιτρέπεται να τίθενται περιορισμοί στην άσκηση αυτών των δικαιωμάτων, εκτός από αυτούς που επιβάλλονται σύμφωνα με το νόμο και είναι αναγκαίοι σε μια δημοκρατική κοινωνία για το συμφέρον της εθνικής ασφάλειας ή της δημόσιας ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, της προστασίας των τη δημόσια υγεία ή τα ήθη ή την προστασία των δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων.

Άρθρο 16

  1. Κανένα παιδί δεν πρέπει να υφίσταται αυθαίρετη ή παράνομη επέμβαση στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, το σπίτι ή την αλληλογραφία του, ούτε σε παράνομες προσβολές της τιμής και της υπόληψής του.
  2. Το παιδί έχει δικαίωμα στην προστασία του νόμου από τέτοιες παρεμβάσεις ή επιθέσεις.

Άρθρο 17

Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν τη σημαντική λειτουργία που επιτελούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και διασφαλίζουν ότι το παιδί έχει πρόσβαση σε πληροφορίες και υλικό από ποικίλες εθνικές και διεθνείς πηγές, ιδίως εκείνες που στοχεύουν στην προαγωγή της κοινωνικής, πνευματικής και ηθικής του ευημερίας. και σωματική και ψυχική υγεία.

Για το σκοπό αυτό, τα Κράτη Μέρη:

(α) Να ενθαρρύνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να διαδίδουν πληροφορίες και υλικό κοινωνικού και πολιτιστικού οφέλους για το παιδί και σύμφωνα με το πνεύμα του άρθρου 29·

(β) Ενθάρρυνση της διεθνούς συνεργασίας για την παραγωγή, την ανταλλαγή και τη διάδοση τέτοιων πληροφοριών και υλικού από μια ποικιλία πολιτιστικών, εθνικών και διεθνών πηγών·

(γ) Ενθάρρυνση της παραγωγής και της διάδοσης παιδικών βιβλίων.

(δ) Ενθαρρύνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να λαμβάνουν ιδιαίτερα υπόψη τις γλωσσικές ανάγκες του παιδιού που ανήκει σε μια μειονοτική ομάδα ή που είναι αυτόχθονα·

(ε) Να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη κατάλληλων κατευθυντήριων γραμμών για την προστασία του παιδιού από πληροφορίες και υλικό που βλάπτει την ευημερία του, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 13 και 18.

Άρθρο 18

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίσουν την αναγνώριση της αρχής ότι και οι δύο γονείς έχουν κοινές ευθύνες για την ανατροφή και την ανάπτυξη του παιδιού. Οι γονείς ή, κατά περίπτωση, οι νόμιμοι κηδεμόνες έχουν την πρωταρχική ευθύνη για την ανατροφή και την ανάπτυξη του παιδιού. Το συμφέρον του παιδιού θα είναι το βασικό τους μέλημα.
  2. Για τους σκοπούς της εγγύησης και της προώθησης των δικαιωμάτων που ορίζονται στην παρούσα Σύμβαση, τα Κράτη Μέρη παρέχουν την κατάλληλη βοήθεια στους γονείς και τους νόμιμους κηδεμόνες κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους ανατροφής παιδιών και διασφαλίζουν την ανάπτυξη ιδρυμάτων, εγκαταστάσεων και υπηρεσιών για τη φροντίδα των παιδιών.
  3. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα παιδιά εργαζομένων γονέων έχουν το δικαίωμα να επωφελούνται από υπηρεσίες και εγκαταστάσεις παιδικής μέριμνας για τις οποίες είναι επιλέξιμα.

Άρθρο 19

  1. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα για να προστατεύσουν το παιδί από κάθε μορφή σωματικής ή ψυχικής βίας, τραυματισμού ή κακοποίησης, αμέλειας ή αμέλειας, κακομεταχείρισης ή εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης, κατά τη διάρκεια της φροντίδας του γονέα, του νόμιμου κηδεμόνα ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου που έχει τη φροντίδα του παιδιού.
  2. Αυτά τα προστατευτικά μέτρα θα πρέπει, κατά περίπτωση, να περιλαμβάνουν αποτελεσματικές διαδικασίες για την καθιέρωση κοινωνικών προγραμμάτων για την παροχή της απαραίτητης υποστήριξης στο παιδί και σε όσους έχουν τη φροντίδα του παιδιού, καθώς και για άλλες μορφές πρόληψης και αναγνώρισης, αναφοράς , παραπομπή, διερεύνηση, θεραπεία και παρακολούθηση περιπτώσεων παιδικής κακοποίησης που περιγράφηκαν προηγουμένως και, κατά περίπτωση, για δικαστική ανάμειξη.

Άρθρο 20

  1. Ένα παιδί που στερείται προσωρινά ή μόνιμα το οικογενειακό του περιβάλλον ή του οποίου δεν μπορεί να επιτραπεί για το δικό του συμφέρον να παραμείνει σε αυτό το περιβάλλον, έχει δικαίωμα ειδικής προστασίας και βοήθειας που παρέχεται από το κράτος.
  2. Τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν, σύμφωνα με την εθνική τους νομοθεσία, εναλλακτική φροντίδα για ένα τέτοιο παιδί.
  3. Αυτή η φροντίδα θα μπορούσε να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, ανάδοχη τοποθέτηση, kafalah του ισλαμικού νόμου, υιοθεσία ή, εάν είναι απαραίτητο, τοποθέτηση σε κατάλληλα ιδρύματα για τη φροντίδα των παιδιών. Κατά την εξέταση λύσεων, πρέπει να δίνεται η δέουσα προσοχή στην επιθυμία της συνέχειας στην ανατροφή του παιδιού και στο εθνικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό και γλωσσικό υπόβαθρο του παιδιού.

Άρθρο 21

Τα Κράτη Μέρη που αναγνωρίζουν και/ή επιτρέπουν το σύστημα υιοθεσίας διασφαλίζουν ότι το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού θα είναι το πρωταρχικό μέλημα και θα:

(α) Να διασφαλίζει ότι η υιοθεσία ενός παιδιού επιτρέπεται μόνο από τις αρμόδιες αρχές που καθορίζουν, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία και διαδικασίες και με βάση όλες τις σχετικές και αξιόπιστες πληροφορίες, ότι η υιοθεσία είναι επιτρεπτή λόγω της κατάστασης του παιδιού όσον αφορά τους γονείς , συγγενείς και νόμιμους κηδεμόνες και ότι, εάν απαιτείται, τα ενδιαφερόμενα άτομα έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους κατόπιν ενημέρωσης για την υιοθεσία με βάση την παροχή συμβουλών που μπορεί να είναι απαραίτητη·

(β) Αναγνωρίζουν ότι η διακρατική υιοθεσία μπορεί να θεωρηθεί ως εναλλακτικό μέσο φροντίδας του παιδιού, εάν το παιδί δεν μπορεί να τοποθετηθεί σε ανάδοχη ή θετή οικογένεια ή δεν μπορεί με οποιονδήποτε κατάλληλο τρόπο να φροντιστεί στη χώρα καταγωγής του παιδιού·

(γ) Εξασφαλίζει ότι το παιδί που αφορά η υιοθεσία μεταξύ των χωρών απολαμβάνει εγγυήσεις και πρότυπα ισοδύναμα με εκείνα που υπάρχουν στην περίπτωση εθνικής υιοθεσίας·

(δ) Λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι, κατά την υιοθεσία μεταξύ των χωρών, η τοποθέτηση δεν οδηγεί σε αθέμιτο οικονομικό όφελος για όσους εμπλέκονται σε αυτήν·

(ε) Προωθεί, κατά περίπτωση, τους στόχους του παρόντος άρθρου με τη σύναψη διμερών ή πολυμερών ρυθμίσεων ή συμφωνιών, και προσπάθεια, στο πλαίσιο αυτό, να διασφαλίσει ότι η τοποθέτηση του παιδιού σε άλλη χώρα πραγματοποιείται από αρμόδιες αρχές ή όργανα.

Άρθρο 22

  1. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι ένα παιδί που αναζητά το καθεστώς του πρόσφυγα ή που θεωρείται πρόσφυγας σύμφωνα με την ισχύουσα διεθνή ή εσωτερική νομοθεσία και διαδικασίες, είτε ασυνόδευτο είτε συνοδευόμενο από τους γονείς του ή από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο , λαμβάνουν την κατάλληλη προστασία και ανθρωπιστική βοήθεια για την απόλαυση των εφαρμοστέων δικαιωμάτων που ορίζονται στην παρούσα Σύμβαση και σε άλλα διεθνή κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή ανθρωπιστικά μέσα στα οποία τα εν λόγω Κράτη είναι Μέρη.
  2. Για το σκοπό αυτό, τα Κράτη Μέρη παρέχουν, όπως κρίνουν σκόπιμο, συνεργασία σε οποιεσδήποτε προσπάθειες των Ηνωμένων Εθνών και άλλων αρμόδιων διακυβερνητικών οργανισμών ή μη κυβερνητικών οργανώσεων που συνεργάζονται με τα Ηνωμένα Έθνη για την προστασία και τη βοήθεια ενός τέτοιου παιδιού και για τον εντοπισμό των γονέων ή άλλων μελών της οικογένειας οποιουδήποτε παιδιού πρόσφυγα προκειμένου να ληφθούν οι απαραίτητες πληροφορίες για την επανένωση με την οικογένειά του. Σε περιπτώσεις όπου δεν μπορούν να βρεθούν γονείς ή άλλα μέλη της οικογένειας, παρέχεται στο παιδί η ίδια προστασία με κάθε άλλο παιδί που στερείται μόνιμα ή προσωρινά το οικογενειακό του περιβάλλον για οποιονδήποτε λόγο, όπως ορίζεται στην παρούσα Σύμβαση.

Άρθρο 23

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι ένα παιδί με διανοητική ή σωματική αναπηρία πρέπει να απολαμβάνει μια πλήρη και αξιοπρεπή ζωή, σε συνθήκες που διασφαλίζουν την αξιοπρέπεια, προάγουν την αυτοδυναμία και διευκολύνουν την ενεργό συμμετοχή του παιδιού στην κοινότητα.
  2. Τα Κράτη Μέρη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού με αναπηρία σε ειδική φροντίδα και ενθαρρύνουν και διασφαλίζουν την επέκταση, με την επιφύλαξη των διαθέσιμων πόρων, στο επιλέξιμο παιδί και στους υπεύθυνους για τη φροντίδα του, της βοήθειας για την οποία υποβάλλεται αίτηση και η οποία ανάλογα με την κατάσταση του παιδιού και τις συνθήκες των γονέων ή άλλων που φροντίζουν το παιδί.
  3. Αναγνωρίζοντας τις ειδικές ανάγκες ενός παιδιού με αναπηρία, η βοήθεια που παρατείνεται σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου παρέχεται δωρεάν, όποτε είναι δυνατόν, λαμβάνοντας υπόψη τους οικονομικούς πόρους των γονέων ή άλλων που φροντίζουν το παιδί και σχεδιαστεί ώστε να διασφαλίζει ότι το παιδί με αναπηρία έχει αποτελεσματική πρόσβαση και λαμβάνει εκπαίδευση, κατάρτιση, υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, υπηρεσίες αποκατάστασης, προετοιμασίας για απασχόληση και ευκαιρίες αναψυχής με τρόπο που να ευνοεί το παιδί να επιτύχει την πληρέστερη δυνατή κοινωνική ένταξη και ατομική του ανάπτυξη. ή την πολιτιστική και πνευματική της ανάπτυξη
  4. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη προωθούν, στο πνεύμα της διεθνούς συνεργασίας, την ανταλλαγή κατάλληλων πληροφοριών στον τομέα της προληπτικής υγειονομικής περίθαλψης και της ιατρικής, ψυχολογικής και λειτουργικής θεραπείας παιδιών με αναπηρία, συμπεριλαμβανομένης της διάδοσης και της πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικά με μεθόδους αποκατάστασης, εκπαίδευση και επαγγελματικές υπηρεσίες, με στόχο να δοθεί η δυνατότητα στα συμβαλλόμενα κράτη να βελτιώσουν τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους και να διευρύνουν την εμπειρία τους σε αυτούς τους τομείς. Από την άποψη αυτή, θα ληφθούν ιδιαίτερα υπόψη οι ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών.

Άρθρο 24

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού να απολαμβάνει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο υγείας και σε εγκαταστάσεις για τη θεραπεία ασθενειών και την αποκατάσταση της υγείας. Τα Κράτη Μέρη θα προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν ότι κανένα παιδί δεν στερείται του δικαιώματός του πρόσβασης σε τέτοιες υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης.
  2. Τα Κράτη Μέρη επιδιώκουν την πλήρη εφαρμογή αυτού του δικαιώματος και, ιδίως, λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα:

(α) Για τη μείωση της βρεφικής και παιδικής θνησιμότητας.

(β) Να διασφαλίσει την παροχή της απαραίτητης ιατρικής βοήθειας και υγειονομικής περίθαλψης σε όλα τα παιδιά με έμφαση στην ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

(γ) Καταπολέμηση ασθενειών και υποσιτισμού, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, μέσω, μεταξύ άλλων, της εφαρμογής άμεσα διαθέσιμης τεχνολογίας και μέσω της παροχής επαρκών θρεπτικών τροφίμων και καθαρού πόσιμου νερού, λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους και τους κινδύνους της ρύπανσης του περιβάλλοντος·

(δ) Να εξασφαλιστεί η κατάλληλη προγεννητική και μεταγεννητική φροντίδα υγείας για τις μητέρες.

(ε) Να διασφαλίσει ότι όλα τα τμήματα της κοινωνίας, ιδίως οι γονείς και τα παιδιά, ενημερώνονται, έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και υποστηρίζονται στη χρήση των βασικών γνώσεων για την υγεία και τη διατροφή των παιδιών, τα πλεονεκτήματα του θηλασμού, την υγιεινή και την υγιεινή του περιβάλλοντος και πρόληψη ατυχημάτων·

(στ) Ανάπτυξη προληπτικής φροντίδας υγείας, καθοδήγησης για γονείς και εκπαίδευση και υπηρεσίες οικογενειακού προγραμματισμού.

  1. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα αποτελεσματικά και κατάλληλα μέτρα με σκοπό την κατάργηση των παραδοσιακών πρακτικών που βλάπτουν την υγεία των παιδιών.
  2. Τα Κράτη Μέρη αναλαμβάνουν να προωθήσουν και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία με σκοπό την προοδευτική επίτευξη της πλήρους υλοποίησης του δικαιώματος που αναγνωρίζεται στο παρόν άρθρο. Από την άποψη αυτή, θα ληφθούν ιδιαίτερα υπόψη οι ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών.

Άρθρο 25

Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα ενός παιδιού που έχει τοποθετηθεί από τις αρμόδιες αρχές για λόγους φροντίδας, προστασίας ή θεραπείας της σωματικής ή ψυχικής του υγείας, σε περιοδική επανεξέταση της θεραπείας που παρέχεται στο παιδί και όλων των άλλων σχετικών περιστάσεων για την τοποθέτησή του.

Άρθρο 26

  1. Τα Κράτη Μέρη αναγνωρίζουν σε κάθε παιδί το δικαίωμα να ωφελείται από κοινωνική ασφάλιση, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνικής ασφάλισης, και λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για την πλήρη πραγματοποίηση αυτού του δικαιώματος σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο.
  2. Τα επιδόματα θα πρέπει, κατά περίπτωση, να χορηγούνται, λαμβάνοντας υπόψη τους πόρους και τις συνθήκες του παιδιού και των προσώπων που είναι υπεύθυνοι για τη διατροφή του παιδιού, καθώς και κάθε άλλη εξέταση σχετική με αίτηση για παροχές που υποβλήθηκε από ή στις για λογαριασμό του παιδιού.

Άρθρο 27

  1. Τα Κράτη Μέρη αναγνωρίζουν το δικαίωμα κάθε παιδιού σε επίπεδο διαβίωσης κατάλληλο για τη σωματική, διανοητική, πνευματική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.
  2. Οι γονείς ή άλλοι υπεύθυνοι για το παιδί έχουν την πρωταρχική ευθύνη να εξασφαλίσουν, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων και των οικονομικών τους δυνατοτήτων, τις συνθήκες διαβίωσης που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη του παιδιού.
  3. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη, σύμφωνα με τις εθνικές συνθήκες και εντός των μέσων τους, λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να βοηθήσουν τους γονείς και άλλους υπεύθυνους για το παιδί να εφαρμόσουν αυτό το δικαίωμα και, σε περίπτωση ανάγκης, παρέχουν υλική βοήθεια και προγράμματα υποστήριξης, ιδίως όσον αφορά τη διατροφή , ένδυση και στέγαση.
  4. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν την ανάκτηση της διατροφής για το παιδί από τους γονείς ή άλλα πρόσωπα που έχουν οικονομική ευθύνη για το παιδί, τόσο εντός του Κράτους Μέρους όσο και από το εξωτερικό. Ειδικότερα, όταν το πρόσωπο που έχει την οικονομική ευθύνη για το παιδί ζει σε κράτος διαφορετικό από αυτό του παιδιού, τα Κράτη Μέρη προωθούν την προσχώρηση σε διεθνείς συμφωνίες ή τη σύναψη τέτοιων συμφωνιών, καθώς και τη σύναψη άλλων κατάλληλων ρυθμίσεων.

Άρθρο 28

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού στην εκπαίδευση και με σκοπό την προοδευτική επίτευξη αυτού του δικαιώματος και στη βάση των ίσων ευκαιριών, ιδίως:

(α) Να γίνει η πρωτοβάθμια εκπαίδευση υποχρεωτική και δωρεάν σε όλους.

(β) Να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη διαφορετικών μορφών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένης της γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, να τις καθιστούν διαθέσιμες και προσβάσιμες σε κάθε παιδί και να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα όπως η εισαγωγή δωρεάν εκπαίδευσης και η παροχή οικονομικής βοήθειας σε περίπτωση ανάγκης.

(γ) Να καταστήσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση προσβάσιμη σε όλους με βάση τις ικανότητες με κάθε κατάλληλο μέσο.

(δ) Να καθιστούν διαθέσιμες και προσβάσιμες εκπαιδευτικές και επαγγελματικές πληροφορίες και καθοδήγηση σε όλα τα παιδιά.

(ε) Λήψη μέτρων για την ενθάρρυνση της τακτικής φοίτησης στα σχολεία και τη μείωση των ποσοστών εγκατάλειψης του σχολείου.

  1. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η σχολική πειθαρχία εφαρμόζεται κατά τρόπο που συνάδει με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του παιδιού και σύμφωνα με την παρούσα Σύμβαση.
  2. Τα Κράτη Μέρη προωθούν και ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία σε θέματα που σχετίζονται με την εκπαίδευση, ιδίως με σκοπό να συμβάλουν στην εξάλειψη της άγνοιας και του αναλφαβητισμού σε όλο τον κόσμο και να διευκολύνουν την πρόσβαση στην επιστημονική και τεχνική γνώση και στις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας. Από την άποψη αυτή, θα ληφθούν ιδιαίτερα υπόψη οι ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών.

Άρθρο 29

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη συμφωνούν ότι η εκπαίδευση του παιδιού θα έχει ως στόχο:

(α) Η ανάπτυξη της προσωπικότητας, των ταλέντων και των πνευματικών και σωματικών ικανοτήτων του παιδιού στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους·

(β) Η ανάπτυξη του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και των αρχών που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

(γ) Ανάπτυξη σεβασμού για τους γονείς του παιδιού, τη δική του πολιτιστική ταυτότητα, γλώσσα και αξίες, για τις εθνικές αξίες της χώρας στην οποία ζει το παιδί, τη χώρα από την οποία μπορεί να κατάγεται και για τους πολιτισμούς διαφορετικό από το δικό του.

(δ) Η προετοιμασία του παιδιού για υπεύθυνη ζωή σε μια ελεύθερη κοινωνία, στο πνεύμα της κατανόησης, της ειρήνης, της ανεκτικότητας, της ισότητας των φύλων και της φιλίας μεταξύ όλων των λαών, εθνικών, εθνικών και θρησκευτικών ομάδων και ατόμων ιθαγενούς καταγωγής.

(ε) Η ανάπτυξη σεβασμού προς το φυσικό περιβάλλον.

  1. Κανένα μέρος του παρόντος άρθρου ή του άρθρου 28 δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι παρεμβαίνει στην ελευθερία των ατόμων και των φορέων να ιδρύουν και να διευθύνουν εκπαιδευτικά ιδρύματα, με την επιφύλαξη πάντα της τήρησης της αρχής που ορίζεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και στις απαιτήσεις ότι η εκπαίδευση που παρέχεται σε αυτά τα ιδρύματα πρέπει να συμμορφώνεται με τα ελάχιστα πρότυπα που μπορεί να ορίσει το κράτος.

Άρθρο 30

Σε εκείνα τα κράτη στα οποία υπάρχουν εθνοτικές, θρησκευτικές ή γλωσσικές μειονότητες ή άτομα ιθαγενούς καταγωγής, ένα παιδί που ανήκει σε μια τέτοια μειονότητα ή είναι αυτόχθονα δεν στερείται του δικαιώματος, σε κοινότητα με άλλα μέλη της ομάδας του, να απολαμβάνει το ή τη δική της κουλτούρα, να ομολογεί και να ασκεί τη δική του θρησκεία ή να χρησιμοποιεί τη δική του γλώσσα.

Άρθρο 31

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού στην ανάπαυση και τον ελεύθερο χρόνο, να συμμετέχει σε παιχνίδι και ψυχαγωγικές δραστηριότητες κατάλληλες για την ηλικία του παιδιού και να συμμετέχει ελεύθερα στην πολιτιστική ζωή και τις τέχνες.
  2. Τα Κράτη Μέρη σέβονται και προωθούν το δικαίωμα του παιδιού να συμμετέχει πλήρως στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή και ενθαρρύνουν την παροχή κατάλληλων και ίσων ευκαιριών για πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, ψυχαγωγικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

Άρθρο 32

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα του παιδιού να προστατεύεται από την οικονομική εκμετάλλευση και από την εκτέλεση οποιασδήποτε εργασίας που είναι πιθανό να είναι επικίνδυνη ή να επηρεάσει την εκπαίδευση του παιδιού ή να είναι επιβλαβής για την υγεία του παιδιού ή τη σωματική, ψυχική, πνευματική, ηθική ή κοινωνική ανάπτυξη.
  2. Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή του παρόντος άρθρου. Για το σκοπό αυτό, και έχοντας υπόψη τις σχετικές διατάξεις άλλων διεθνών πράξεων, τα Κράτη Μέρη θα πρέπει ιδίως:

(α) Να προβλέπει μια ελάχιστη ηλικία ή ελάχιστες ηλικίες για την εισαγωγή στην εργασία·

(β) Να προβλέπουν την κατάλληλη ρύθμιση των ωρών και των συνθηκών απασχόλησης.

(γ) Προβλέπουν κατάλληλες κυρώσεις ή άλλες κυρώσεις για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής επιβολής του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 33

Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων νομοθετικών, διοικητικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών μέτρων, για την προστασία των παιδιών από την παράνομη χρήση ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών, όπως ορίζονται στις σχετικές διεθνείς συνθήκες, και για την πρόληψη της χρήσης παιδιών στην παράνομη παραγωγή και διακίνηση τέτοιων ουσιών.

Άρθρο 34

Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναλαμβάνουν να προστατεύσουν το παιδί από κάθε μορφή σεξουαλικής εκμετάλλευσης και σεξουαλικής κακοποίησης. Για τους σκοπούς αυτούς, τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν ιδίως όλα τα κατάλληλα εθνικά, διμερή και πολυμερή μέτρα για να αποτρέψουν:

(α) Η παρότρυνση ή ο εξαναγκασμός ενός παιδιού να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε παράνομη σεξουαλική δραστηριότητα·

(β) Η εκμετάλλευση παιδιών για πορνεία ή άλλες παράνομες σεξουαλικές πρακτικές.

(γ) Η εκμεταλλευτική χρήση παιδιών σε πορνογραφικές παραστάσεις και υλικό.

Άρθρο 35

Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα εθνικά, διμερή και πολυμερή μέτρα για να αποτρέψουν την απαγωγή, την πώληση ή την εμπορία παιδιών για οποιονδήποτε σκοπό ή με οποιαδήποτε μορφή.

Άρθρο 36

Τα Συμβαλλόμενα Κράτη προστατεύουν το παιδί από κάθε άλλη μορφή εκμετάλλευσης που βλάπτει οποιαδήποτε πτυχή της ευημερίας του παιδιού.

Άρθρο 37

Τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν ότι:

(α) Κανένα παιδί δεν πρέπει να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ή άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία. Δεν επιβάλλεται θανατική ποινή ούτε ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης για αδικήματα που διαπράττονται από άτομα κάτω των δεκαοκτώ ετών.

(β) Κανένα παιδί δεν στερείται της ελευθερίας του παράνομα ή αυθαίρετα. Η σύλληψη, η κράτηση ή η φυλάκιση ενός παιδιού πρέπει να είναι σύμφωνη με το νόμο και να χρησιμοποιείται μόνο ως έσχατο μέτρο και για το συντομότερο κατάλληλο χρονικό διάστημα·

(γ) Κάθε παιδί που στερείται την ελευθερία του αντιμετωπίζεται με ανθρωπιά και σεβασμό για την εγγενή αξιοπρέπεια του ανθρώπου και με τρόπο που να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των ατόμων της ηλικίας του. Ειδικότερα, κάθε παιδί που στερείται την ελευθερία θα χωρίζεται από τους ενήλικες, εκτός εάν κρίνεται προς το συμφέρον του παιδιού να μην το πράξει και έχει το δικαίωμα να διατηρεί επαφή με την οικογένειά του μέσω αλληλογραφίας και επισκέψεων, εκτός από εξαιρετικές περιστάσεις.

(δ) Κάθε παιδί που στερείται της ελευθερίας του/της έχει το δικαίωμα άμεσης πρόσβασης σε νομική και άλλη κατάλληλη βοήθεια, καθώς και το δικαίωμα να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της στέρησης της ελευθερίας του/της ενώπιον δικαστηρίου ή άλλου αρμόδιου, ανεξάρτητου και αμερόληπτη εξουσία, και σε άμεση απόφαση για οποιαδήποτε τέτοια ενέργεια.

Άρθρο 38

  1. Τα Κράτη Μέρη αναλαμβάνουν να σέβονται και να διασφαλίζουν τον σεβασμό των κανόνων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που ισχύουν γι’ αυτά σε ένοπλες συγκρούσεις που αφορούν το παιδί.
  2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα εφικτά μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι τα άτομα που δεν έχουν συμπληρώσει την ηλικία των δεκαπέντε ετών δεν συμμετέχουν άμεσα στις εχθροπραξίες.
  3. Τα Κράτη Μέρη απέχουν από τη στρατολόγηση στις ένοπλες δυνάμεις τους οποιουδήποτε ατόμου που δεν έχει συμπληρώσει την ηλικία των δεκαπέντε ετών. Κατά τη στρατολόγηση μεταξύ εκείνων των προσώπων που έχουν συμπληρώσει την ηλικία των δεκαπέντε ετών αλλά δεν έχουν συμπληρώσει την ηλικία των δεκαοκτώ ετών, τα Κράτη Μέρη θα προσπαθήσουν να δώσουν προτεραιότητα σε εκείνους που είναι μεγαλύτεροι σε ηλικία.
  4. Σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου για την προστασία του άμαχου πληθυσμού σε ένοπλες συγκρούσεις, τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα εφικτά μέτρα για να εξασφαλίσουν την προστασία και τη φροντίδα των παιδιών που πλήττονται από ένοπλη σύγκρουση.

Άρθρο 39

Τα Κράτη Μέρη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να προωθήσουν τη σωματική και ψυχολογική ανάκαμψη και την κοινωνική επανένταξη ενός παιδιού θύματος: οποιασδήποτε μορφής παραμέλησης, εκμετάλλευσης ή κακοποίησης· βασανιστήρια ή οποιαδήποτε άλλη μορφή σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας· ή ένοπλες συγκρούσεις. Αυτή η αποκατάσταση και επανένταξη θα πραγματοποιούνται σε ένα περιβάλλον που προάγει την υγεία, τον αυτοσεβασμό και την αξιοπρέπεια του παιδιού.

Άρθρο 40

  1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα κάθε παιδιού που φέρεται, κατηγορείται ή αναγνωρίζεται ότι έχει παραβιάσει την ποινική νομοθεσία να αντιμετωπίζεται κατά τρόπο που να συνάδει με την προαγωγή του αισθήματος αξιοπρέπειας και αξίας του παιδιού, το οποίο ενισχύει το σεβασμό του παιδιού για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες των άλλων και η οποία λαμβάνει υπόψη την ηλικία του παιδιού και την επιθυμία να προωθηθεί η επανένταξη του παιδιού και να αναλάβει εποικοδομητικό ρόλο στην κοινωνία.
  2. Για το σκοπό αυτό, και έχοντας υπόψη τις σχετικές διατάξεις των διεθνών πράξεων, τα Κράτη Μέρη διασφαλίζουν ιδίως ότι:

(α) Κανένα παιδί δεν πρέπει να κατηγορηθεί ότι, να κατηγορηθεί ή να αναγνωριστεί ότι παραβίασε τον ποινικό νόμο λόγω πράξεων ή παραλείψεων που δεν απαγορεύονταν από το εθνικό ή διεθνές δίκαιο τη στιγμή που διαπράχθηκαν·

(β) Κάθε παιδί που φέρεται ή κατηγορείται ότι έχει παραβιάσει τον ποινικό νόμο έχει τουλάχιστον τις ακόλουθες εγγυήσεις:

(i) Να θεωρείται αθώος μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του σύμφωνα με το νόμο·

(ii) Να ενημερώνεται άμεσα και άμεσα για τις κατηγορίες εναντίον του και, εάν χρειάζεται, μέσω των γονέων ή των νόμιμων κηδεμόνων του και να έχει νομική ή άλλη κατάλληλη βοήθεια στην προετοιμασία και την παρουσίαση της υπεράσπισής του.

(iii) Να επιλυθεί το θέμα χωρίς καθυστέρηση από αρμόδια, ανεξάρτητη και αμερόληπτη αρχή ή δικαστικό όργανο σε δίκαιη ακρόαση σύμφωνα με το νόμο, παρουσία νομικής ή άλλης κατάλληλης βοήθειας και, εκτός εάν κριθεί ότι δεν είναι στην καλύτερη περίπτωση το συμφέρον του παιδιού, ιδίως, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία ή την κατάστασή του, τους γονείς του ή τους νόμιμους κηδεμόνες του·

(iv) Να μην εξαναγκάζονται να καταθέσουν ή να ομολογήσουν την ενοχή τους. να εξετάσει ή να εξετάσει αρνητικούς μάρτυρες και να εξασφαλίσει τη συμμετοχή και εξέταση μαρτύρων για λογαριασμό του υπό συνθήκες ισότητας·

(v) Εάν κριθεί ότι έχει παραβιάσει το ποινικό δίκαιο, να αναθεωρηθεί αυτή η απόφαση και τυχόν μέτρα που επιβλήθηκαν ως συνέπεια αυτής από ανώτερη αρμόδια, ανεξάρτητη και αμερόληπτη αρχή ή δικαστικό όργανο σύμφωνα με το νόμο·

(vi) Να έχει τη δωρεάν βοήθεια διερμηνέα εάν το παιδί δεν μπορεί να καταλάβει ή να μιλήσει τη γλώσσα που χρησιμοποιείται.

(vii) Να σεβαστεί πλήρως το απόρρητό του σε όλα τα στάδια της διαδικασίας.

  1. Τα Κράτη Μέρη επιδιώκουν να προωθήσουν τη θέσπιση νόμων, διαδικασιών, αρχών και ιδρυμάτων που θα εφαρμόζονται ειδικά σε παιδιά που φέρονται, κατηγορούνται ή αναγνωρίζονται ότι έχουν παραβιάσει το ποινικό δίκαιο, και ιδίως:

(α) Η θέσπιση ελάχιστης ηλικίας κάτω από την οποία τεκμαίρεται ότι τα παιδιά δεν έχουν την ικανότητα να παραβιάζουν τον ποινικό νόμο·

(β) Όποτε είναι σκόπιμο και επιθυμητό, ​​μέτρα για την αντιμετώπιση τέτοιων παιδιών χωρίς προσφυγή σε δικαστικές διαδικασίες, με την προϋπόθεση ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι νομικές εγγυήσεις γίνονται πλήρως σεβαστά. 4. Μια ποικιλία διατάξεων, όπως εντολές φροντίδας, καθοδήγησης και επίβλεψης. συμβουλευτική; δοκιμασία; αναδοχή? Διατίθενται προγράμματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης και άλλες εναλλακτικές λύσεις αντί της ιδρυματικής περίθαλψης για να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά αντιμετωπίζονται με τρόπο κατάλληλο για την ευημερία τους και ανάλογο τόσο με τις περιστάσεις τους όσο και με το αδίκημα.

Άρθρο 41

Καμία διάταξη της παρούσας Σύμβασης δεν επηρεάζει τις διατάξεις που ευνοούν περισσότερο την πραγματοποίηση των δικαιωμάτων του παιδιού και οι οποίες ενδέχεται να περιέχονται σε:

(α) Το δίκαιο ενός κράτους μέλους. ή

(β) Διεθνές δίκαιο που ισχύει για αυτό το κράτος.

ΜΕΡΟΣ II

Άρθρο 42

Τα Κράτη Μέρη αναλαμβάνουν να καταστήσουν ευρέως γνωστές τις αρχές και τις διατάξεις της Σύμβασης, με κατάλληλα και ενεργά μέσα, τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά.

Άρθρο 43

  1. Προκειμένου να εξεταστεί η πρόοδος που σημείωσαν τα Κράτη Μέρη στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων που αναλαμβάνονται από την παρούσα Σύμβαση, θα συσταθεί Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία θα εκτελεί τα καθήκοντα που προβλέπονται στη συνέχεια.
  2. Η Επιτροπή αποτελείται από δεκαοκτώ εμπειρογνώμονες υψηλού ηθικού κύρους και αναγνωρισμένης ικανότητας στον τομέα που καλύπτεται από την παρούσα Σύμβαση.1/ Τα μέλη της Επιτροπής θα εκλέγονται από τα Κράτη Μέρη μεταξύ των υπηκόων τους και θα υπηρετούν υπό την προσωπική τους ιδιότητα δίνεται στη δίκαιη γεωγραφική κατανομή, καθώς και στα κύρια νομικά συστήματα.
  3. Τα μέλη της Επιτροπής εκλέγονται με μυστική ψηφοφορία από κατάλογο προσώπων που υποδεικνύονται από τα Κράτη Μέρη. Κάθε Κράτος Μέρος μπορεί να προτείνει ένα πρόσωπο μεταξύ των δικών του υπηκόων.
  4. Η αρχική εκλογή για την Επιτροπή θα διεξάγεται το αργότερο έξι μήνες μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της παρούσας Σύμβασης και στη συνέχεια κάθε δεύτερο έτος. Τουλάχιστον τέσσερις μήνες πριν από την ημερομηνία κάθε εκλογής, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών θα απευθύνει επιστολή στα Κράτη Μέρη καλώντας τα να υποβάλουν τις υποψηφιότητές τους εντός δύο μηνών. Ο Γενικός Γραμματέας θα καταρτίσει στη συνέχεια έναν κατάλογο με αλφαβητική σειρά όλων των προσώπων που ορίζονται με αυτόν τον τρόπο, υποδεικνύοντας τα Κράτη Μέρη που τα έχουν υποδείξει και θα τον υποβάλει στα Κράτη Μέρη της παρούσας Σύμβασης.
  5. Οι εκλογές διεξάγονται σε συνεδριάσεις των Κρατών Μερών που συγκαλούνται από τον Γενικό Γραμματέα στα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών. Σε αυτές τις συνεδριάσεις, για τις οποίες τα δύο τρίτα των Κρατών Μερών θα αποτελούν απαρτία, τα πρόσωπα που εκλέγονται στην Επιτροπή θα είναι εκείνα που συγκεντρώνουν τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων και την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων των εκπροσώπων των Κρατών Μερών που είναι παρόντα και ψηφίζουν.
  6. Τα μέλη της Επιτροπής εκλέγονται για τετραετή θητεία. Θα είναι επιλέξιμοι για επανεκλογή εάν επαναπροτεθούν. Η θητεία πέντε από τα μέλη που εκλέχθηκαν στην πρώτη εκλογή λήγει στο τέλος δύο ετών. αμέσως μετά την πρώτη εκλογή, τα ονόματα των πέντε αυτών μελών επιλέγονται με κλήρωση από τον Πρόεδρο της συνέλευσης.
  7. Εάν ένα μέλος της Επιτροπής πεθάνει ή παραιτηθεί ή δηλώσει ότι για οποιονδήποτε άλλο λόγο δεν μπορεί πλέον να ασκεί τα καθήκοντα της Επιτροπής, το Κράτος Μέρος που όρισε το μέλος θα διορίσει άλλον εμπειρογνώμονα μεταξύ των υπηκόων του για να υπηρετήσει το υπόλοιπο της θητείας, με την επιφύλαξη της έγκρισης της Επιτροπής.
  8. Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.
  9. Η Επιτροπή εκλέγει τα στελέχη της για περίοδο δύο ετών.
  10. Οι συνεδριάσεις της Επιτροπής διεξάγονται κανονικά στα κεντρικά γραφεία των Ηνωμένων Εθνών ή σε οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο μέρος όπως καθορίζεται από την Επιτροπή. Η επιτροπή συνεδριάζει κανονικά ετησίως. Η διάρκεια των συνεδριάσεων της Επιτροπής καθορίζεται και επανεξετάζεται, εάν είναι απαραίτητο, από συνεδρίαση των Κρατών Μερών της παρούσας Σύμβασης, με την επιφύλαξη της έγκρισης της Γενικής Συνέλευσης.
  11. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών παρέχει το απαραίτητο προσωπικό και τις εγκαταστάσεις για την αποτελεσματική εκτέλεση των καθηκόντων της Επιτροπής δυνάμει της παρούσας Σύμβασης.
  12. Με την έγκριση της Γενικής Συνέλευσης, τα μέλη της Επιτροπής που συστάθηκε δυνάμει της παρούσας Σύμβασης θα λαμβάνουν απολαβές από τους πόρους των Ηνωμένων Εθνών με όρους και προϋποθέσεις που μπορεί να αποφασίσει η Συνέλευση.

Άρθρο 44

  1. Τα Κράτη Μέρη αναλαμβάνουν να υποβάλουν στην Επιτροπή, μέσω του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, εκθέσεις σχετικά με τα μέτρα που έχουν υιοθετήσει τα οποία θέτουν σε ισχύ τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στο παρόν και για την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην απόλαυση αυτών των δικαιωμάτων

(α) Εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος της Σύμβασης για το ενδιαφερόμενο Κράτος Μέρος·

(β) Στη συνέχεια κάθε πέντε χρόνια.

  1. Οι εκθέσεις που γίνονται βάσει του παρόντος άρθρου θα αναφέρουν παράγοντες και δυσκολίες, εάν υπάρχουν, που επηρεάζουν τον βαθμό εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που απορρέουν από την παρούσα Σύμβαση. Οι εκθέσεις περιέχουν επίσης επαρκείς πληροφορίες για να παρέχουν στην Επιτροπή πλήρη κατανόηση της εφαρμογής της Σύμβασης στην ενδιαφερόμενη χώρα.
  2. Ένα Κράτος Μέρος που έχει υποβάλει ολοκληρωμένη αρχική έκθεση στην Επιτροπή δεν χρειάζεται, στις επόμενες εκθέσεις του που υποβάλλονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 (β) του παρόντος άρθρου, να επαναλαμβάνει τις βασικές πληροφορίες που παρέχονται προηγουμένως.
  3. Η Επιτροπή μπορεί να ζητήσει από τα Κράτη Μέρη περαιτέρω πληροφορίες σχετικές με την εφαρμογή της Σύμβασης.
  4. Η Επιτροπή υποβάλλει στη Γενική Συνέλευση, μέσω του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου, ανά διετία, εκθέσεις για τις δραστηριότητές της.
  5. Τα Κράτη Μέρη καθιστούν τις εκθέσεις τους ευρέως διαθέσιμες στο κοινό στις χώρες τους.

Άρθρο 45

Προκειμένου να προωθηθεί η αποτελεσματική εφαρμογή της Σύμβασης και να ενθαρρυνθεί η διεθνής συνεργασία στον τομέα που καλύπτεται από τη Σύμβαση:

(α) Οι εξειδικευμένες υπηρεσίες, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά και άλλα όργανα των Ηνωμένων Εθνών δικαιούνται να εκπροσωπούνται κατά την εξέταση της εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας Σύμβασης που εμπίπτουν στο πεδίο της εντολής τους. Η Επιτροπή μπορεί να καλέσει τις εξειδικευμένες υπηρεσίες, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά και άλλους αρμόδιους φορείς που κρίνει σκόπιμο να παράσχουν συμβουλές εμπειρογνωμόνων σχετικά με την εφαρμογή της Σύμβασης σε τομείς που εμπίπτουν στο πεδίο των αντίστοιχων εντολών τους. Η Επιτροπή μπορεί να καλέσει τις εξειδικευμένες υπηρεσίες, το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά και άλλα όργανα των Ηνωμένων Εθνών να υποβάλουν εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή της Σύμβασης σε τομείς που εμπίπτουν στο πεδίο των δραστηριοτήτων τους.

(β) Η Επιτροπή διαβιβάζει, όπως μπορεί να κρίνει σκόπιμο, στις εξειδικευμένες υπηρεσίες, στο Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα παιδιά και σε άλλους αρμόδιους φορείς, οποιεσδήποτε αναφορές από Κράτη Μέρη που περιέχουν αίτημα ή υποδεικνύουν ανάγκη για τεχνική συμβουλή ή βοήθεια, μαζί με τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις της Επιτροπής, εάν υπάρχουν, σχετικά με αυτά τα αιτήματα ή υποδείξεις·

(γ) Η Επιτροπή μπορεί να συστήσει στη Γενική Συνέλευση να ζητήσει από τον Γενικό Γραμματέα να αναλάβει εκ μέρους της μελέτες για συγκεκριμένα θέματα που σχετίζονται με τα δικαιώματα του παιδιού.

(δ) Η Επιτροπή μπορεί να κάνει υποδείξεις και γενικές συστάσεις με βάση τις πληροφορίες που λαμβάνει σύμφωνα με τα άρθρα 44 και 45 της παρούσας Σύμβασης. Αυτές οι προτάσεις και γενικές συστάσεις θα διαβιβάζονται σε κάθε ενδιαφερόμενο Κράτος Μέρος και θα αναφέρονται στη Γενική Συνέλευση, μαζί με σχόλια, εάν υπάρχουν, από τα Κράτη Μέρη.

ΜΕΡΟΣ III

Άρθρο 46

Η παρούσα Σύμβαση θα είναι ανοιχτή για υπογραφή από όλα τα Κράτη.

Άρθρο 47

Η παρούσα Σύμβαση υπόκειται σε επικύρωση. Τα έγγραφα επικύρωσης θα κατατεθούν στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Άρθρο 48

Η παρούσα Σύμβαση παραμένει ανοικτή για προσχώρηση από οποιοδήποτε Κράτος. Τα έγγραφα προσχώρησης θα κατατεθούν στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Άρθρο 49

  1. Η παρούσα Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ την τριακοστή ημέρα μετά την ημερομηνία κατάθεσης στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών του εικοστού εγγράφου επικύρωσης ή προσχώρησης.
  2. Για κάθε κράτος που επικυρώνει ή προσχωρεί στη Σύμβαση μετά την κατάθεση του εικοστού εγγράφου επικύρωσης ή προσχώρησης, η Σύμβαση θα τεθεί σε ισχύ την τριακοστή ημέρα μετά την κατάθεση από αυτό το Κράτος του εγγράφου επικύρωσης ή προσχώρησης.

Άρθρο 50

  1. Οποιοδήποτε Κράτος Μέρος μπορεί να προτείνει μια τροποποίηση και να την καταθέσει στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Στη συνέχεια, ο Γενικός Γραμματέας θα κοινοποιήσει την προτεινόμενη τροποποίηση στα Κράτη Μέρη, ζητώντας από αυτά να δηλώσουν εάν είναι υπέρ μιας διάσκεψης των Κρατών Μερών με σκοπό την εξέταση και ψηφοφορία επί των προτάσεων. Σε περίπτωση που, εντός τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία αυτής της ανακοίνωσης, τουλάχιστον το ένα τρίτο των Κρατών Μερών τάσσεται υπέρ μιας τέτοιας διάσκεψης, ο Γενικός Γραμματέας συγκαλεί τη διάσκεψη υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Οποιαδήποτε τροποποίηση εγκριθεί από την πλειοψηφία των Κρατών Μερών που είναι παρόντα και ψηφίζουν στη διάσκεψη θα υποβάλλεται στη Γενική Συνέλευση για έγκριση.
  2. Τροποποίηση που εγκρίνεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου τίθεται σε ισχύ όταν εγκριθεί από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και γίνει αποδεκτή από την πλειοψηφία των δύο τρίτων των Κρατών Μερών.
  3. Όταν μια τροποποίηση τεθεί σε ισχύ, θα είναι δεσμευτική για τα Κράτη Μέρη που την έχουν αποδεχθεί, ενώ τα άλλα Κράτη Μέρη εξακολουθούν να δεσμεύονται από τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης και τυχόν προηγούμενες τροποποιήσεις που έχουν αποδεχθεί.

Άρθρο 51

  1. Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών θα λάβει και θα διανείμει σε όλα τα Κράτη το κείμενο των επιφυλάξεων που διατύπωσαν τα κράτη κατά τη στιγμή της επικύρωσης ή της προσχώρησης.
  2. Δεν επιτρέπεται επιφύλαξη ασύμβατη με το αντικείμενο και το σκοπό της παρούσας Σύμβασης.
  3. Οι επιφυλάξεις μπορούν να αποσυρθούν ανά πάσα στιγμή με σχετική κοινοποίηση που απευθύνεται στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος στη συνέχεια ενημερώνει όλα τα κράτη. Η κοινοποίηση αυτή παράγει αποτελέσματα από την ημερομηνία παραλαβής της από τον Γενικό Γραμματέα

Άρθρο 52

Ένα Κράτος Μέρος μπορεί να καταγγείλει την παρούσα Σύμβαση με γραπτή ειδοποίηση προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Η καταγγελία τίθεται σε ισχύ ένα έτος μετά την ημερομηνία παραλαβής της κοινοποίησης από τον Γενικό Γραμματέα.

Άρθρο 53

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών ορίζεται ως θεματοφύλακας της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 54

Το πρωτότυπο της παρούσας Σύμβασης, της οποίας τα αραβικά, κινεζικά, αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά και ισπανικά κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά, θα κατατεθεί στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Σε πίστωση των ανωτέρω, οι υπογεγραμμένοι πληρεξούσιοι, δεόντως εξουσιοδοτημένοι από τις αντίστοιχες Κυβερνήσεις τους, υπέγραψαν την παρούσα Σύμβαση.

________

1/ Η Γενική Συνέλευση με την από 21 Δεκεμβρίου 1995 απόφασή της 50/155 ενέκρινε την τροποποίηση του άρθρου 43, παράγραφος 2, της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αντικαθιστώντας τη λέξη «δέκα» με τη λέξη «δεκαοκτώ». Η τροποποίηση τέθηκε σε ισχύ στις 18 Νοεμβρίου 2002 όταν έγινε αποδεκτή από την πλειοψηφία των δύο τρίτων των κρατών μελών (128 από τα 191).